[DekAd] โดย Black&Pink
โฆษณาวาบหวิว
เป็นคนทำโฆษณานี่ลำบากอยู่หลายอย่างนะครับ กว่าจะได้เห็นงานที่ตัวเองคิดผ่านจอแก้วกันนี่ถึงขั้นรากเลือด ก็เพราะไหนจะต้องคิดงานผ่าน CD (Creative Director) ไหนจะต้องผ่านความเห็นชอบอนุมัติจากลูกค้า ไหนจะต้องมานั่งเถียงกันกับพวก production house และไหนจะต้องผ่านการอนุมัติจากบรรดาพี่ๆมือตัดทั้งหลาย ทั้ง กบว. สคบ. และ กกน. เอ๊ย อันหลังนี่ไม่ช่ายยยยย
ทราบไหมครับ ว่าในแต่ละรอบปีที่ผ่านมามีหนังโฆษณาทั้งหมดกี่เรื่องที่โดนตีกลับไม่ให้เผยแพร่…ครับ มีถึง ๕,๐๐๐ กว่าเรื่อง จากทั้งหมดประมาณ ๑๒,๐๐๐ เรื่อง และถูกห้ามไม่ให้เผยแพร่เลยประมาณ ๑,๐๐๐ กว่าเรื่อง ทั้งๆที่ตอนส่งสตอรี่บอร์ดให้ทางกองเซ็นเซอร์ (เซ่อ) ก็บรรจงเซ็นอนุมัติผ่านให้ถ่ายทำได้อีกต่างหาก ที่โดนส่วนใหญ่จะเป็นพวกสาวๆที่นุ่งน้อยห่มน้อย หรือการแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะไม่ควร เช่น ภาพที่ผู้หญิงวิ่งโร่ไปหาผู้ชายที่ใช้โรลออนยี่ห้อนั้นยี้ห้อนี้กันอย่างเอิกเกริก
คือ…บางทีแล้วบางครั้งผมก็คิดว่ามันเกินไปกับภาพที่ออกมา แต่กับโฆษณาบางเรื่องที่โดนตัดออกไปนั้นมันก็น่าเห็นใจจริงๆ นี่ผมเขียนในฐานะคนกลางนะครับ เพราะกว่าครีเอทีฟจะคิดงาน แล้วขายงานผ่านลูกค้าไปได้นั้นมันยากจริงๆ ไหนจะงบประมาณที่ลูกค้าต้องเสียไปฟรีๆอีกนับล้านบาท สาบาน…บอกตรงๆครับ ผมไม่เห็นว่าจะมีหนังโฆษณาตัวไหนที่ผมดูแล้วเกิดอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรงจนต้องไประบายออกด้วยการก่ออาชญากรรมข่มขืนใครๆ หรือแม้กระทั่งทนไม่ไหวจนต้องขับพิษงูด้วยตัวเอง…กลับกัน หากละครน้ำเน่าที่มีเด็กตาใสๆไปจนถึงผู้ใหญ่ตาดำๆกลับมีฉากเลิฟซีนกันอย่างดุเดือดเลือดพล่านประดุจพระเอกนางเอก หรือ นางอิจฉาโง่ๆกับพระเอกปัญญาอ่อนก่อสงครามย่อมๆในห้องนอน ชาวบ้านอย่างเราก็ดูไป พร้อมแลบลิ้นเลียฝีปากพลางสบถว่า………(โปรดเติมคำในช่องว่างเอาเองครับ) เฮ้อ…สุวนันท์ล่ะไม่เข้าใจจริงๆ
ทีนี้…เราลองมาดูงานที่ตัวสินค้าเกี่ยวข้องกับเซ็กซ์โดยตรงเลยซึ่งโดยมากแล้วมักเป็นโฆษณาเกี่ยวกับถุงยางฯครับ ซึ่งคนที่จะใช้ถุงยางฯได้นั้น แน่นอนมันต้องมีการสะเบล่ะเฮ้กันชัวร์ๆ…แต่ว่า ในภาพเราจะไม่เห็นกิจกรรมอย่างว่าเลยครับ ถือเป็นการเอาตัวรอดเป็นยอดดีของนักคิดเหล่านี้ ลองไปดูกันครับ
เอ๊…ทำไมรั้วถึงไดล้มน้า…หรือว่านักวิ่งคนนี้ไม่เก่ง
แล้วทำไมทรายมันถึงมีรอยทางอย่างนั้นเนี่ย…?
ทำไมถึงได้อึดอย่างนี้ล่ะพ่อคู๊นนนน
เป็นไงครับ โฆษณาถุงยางโดยไม่ต้องเห็นภาพกิจกรรมเข้าจังหวะ…แต่ทีนี้เราลองมาดูสินค้าอย่างอื่นบ้างที่ไม่เกี่ยวกับถุงยางเลย แต่ก็หวิวน่าดูชมเชียวละ
เป็นสื่อกลางแจ้งครับ โฆษณาของครีมทาเพื่อความหล่อลื่น…โอ๊ย เห็นแล้วหวาดเสียว
สังเกตทางด้านขวาของอ่างดีๆครับ ทำไมเท้ามันถึงได้หันผิดทิศอย่างนั้น
โฆษณากางเกงยีนส์ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องอย่างว่าเลย ยังอุตส่าห์เอามาเอี่ยวจนได้
ผ้าปูที่นอนสำหรับหนุ่มขี้เหงาครับ
ยังไงก็แล้วแต่ครับ สิ่งที่สำคัญที่สุดของคนคิดงานโฆษณานอกจากจะขายของได้แล้ว…สำนึกต่อสังคมก็ยังคงเป็นสิ่งที่จำเป็นอยู่นะครับ เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเราก็ยังคนใช้ชีวิตอยู่ในประเทศที่ชอบบอกกันเหลือเกินว่าเป็นเมืองพุทธทั้งๆที่ เอ่อ…จบดีกว่าครับ เดี๋ยวจะยาว ฮ่าๆๆ
แหล่งข้อมูลอ้างอิง
[อ่าน DekAd ในฉบับอื่น]
ก้าวรอก้าว 
โฆษณาที่แบบแอบบอกเป็นนัยๆ ไม่โจ่งแจ้งขนาดเห็นกันจะจะ แต่ให้จินตนาการเอาเอง
เราว่าเป็นโฆษณาที่น่าสนใจค่ะ อย่างที่ยกตัวอย่างมานี่ นึกตามแล้ว แฮ่ อิอิ ^^
ชอบป้ายโฆษณาริมทางจังครับ
ชอบภาพที่ 2,4,6 ขอรับกระผม
แค่เห็นภาพก็จินตนาการบรรเจิดแว้วววว
โดยเฉพาะภาพที่ 2 เจ้าประคุณเอ๊ย อะไรจะขไหนหนาด