กระทง

พฤศจิกายน 15, 2007

[ก้าวฯกวี]


“กระทง”

– ๑ –
ในคราวนั้นพ่อฉันฟันต้นกล้วย
ส่วนหนึ่งด้วยจะแกงหยวกใส่ปลาย่าง
อีกบางส่วนหั่นแว่นเป็นวงวาง
ให้แม่พลางเย็บกระทงไว้ลงลอย
.
“หนูจะเอากระทงอันเล็กเล็ก”
เพราะสองมือของเด็กนั้นยังน้อย
เด็ดดอกไม้หน้าบ้านมานั่งคอย
กระทงเสร็จแล้วค่อยประดับประดา
.
“หนูจะใส่ดาวเรืองไว้ตรงนี้
แซมแพงพวยสวยดีดูเข้าท่า”
ธูปเทียนปักตรงกลางอย่างเคยมา
และตั้งตารอไปงาน ลอยกระทง
.
เสื้อแขนยาวหมวกไหมพรมกันลมหนาว
โคมพันแสงแข่งดาวลมพัดส่ง
สูงขึ้นสุดฟ้าฟากแล้วดับลง
หลายคนคงแหงนหน้า ดวงตาตะลึง
.
แม่จูงมือถึงตลิ่งน้ำปริ่มท่า
อธิฏฐานวาจาขณะหนึ่ง
หลับตาเห็น ชีวิตงามในคำนึง
จากนั้นจึงลงลอยค่อยเคลื่อนไป
.
– ๒ –
เพียงวัยวันพลันผ่านกาลหมุนเปลี่ยน
บัดนี้มีกระทงเทียนรูปแบบใหม่
จากกรุ่นหอมอบอวลของดอกไม้
กลายเป็นใช้ริบบิ้นแซมบนแท่นโฟม
.
กลีบกระทงจากใบตองเคยของแท้
บัดนี้แค่กระดาษพับประดับโฉม
จุดเทียนวอมลอยล่องก่องแสงโคม
ไปถั่งโถมล่มสลายในคงคา
.
ระลอกคลื่นคืนกระทงสู่ตลิ่ง
อธิฏฐานเป็นจริงหรือเปล่าค่า
มวลมนุษย์ต่างวาระและเวลา
จิตแท้แห่งปัญญากลับเลือนลับ!
.
คืนนี้เหน็บหัวใจไหมพระแม่
มาสู่ยุคผันแปรดังตกอับ
อธิฏฐานผู้ใดเกินจะนับ
เพื่อบรรเทาความย่อยยับแห่งชีวิต
.
และรายทางกระทงเทียมยังเรียงราย
ต่างรอคนซื้อขาย งานง่ายประดิษฐ์
นิยามยุคสะดวกนิยมคือนิมิต
ล้านดวงจิตหลงทิศเฉกกระทง!

กวิสรา
http://kaveesara.bloggang.com


kaawss.jpg[อ่าน ก้าวฯกวี บทอื่น] | [สารบัญ – ก้าวฯที่ ๒๓]