ปาติหาน

โทรภาพ (ช่อง ๕.) : ทรงทอม

มีใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ เมื่อก่อนทุกครั้งที่กำลังดูรายการอะไรก็ตามในทีวีอย่างสนุกสนาน พอรายการนั้นตัดเข้าช่วงโฆษณาที่ไรเป็นอันต้องเปลี่ยนช่องหนีทุกที เปลี่ยนเพื่อไปดูช่องที่ไม่มีโฆษณา แล้วรอเวลาให้ช่องที่เราดูอยู่ในตอนแรกนั้นเสร็จสิ้นจากการโฆษณาจึงกลับมาดูใหม่ ยิ่งบวกกับความสะดวกสบายในระบบการเปลี่ยนช่องของทีวีสมัยนี้ด้วยแล้ว โฆษณาจึงเป็นสิ่งที่ผมควรจะเลยผ่าน

แต่เดี๋ยวนี้ความคิดของผมกลับเปลี่ยนไป ไม่รู้ว่าจะเป็นเพราะวัยที่เพิ่มขึ้นหรือทำรีโมตคอนโทรลหายบ่อย ๆ ก็ไม่แน่ใจนัก ปัจจุบันนี้ผมมองโฆษณาเป็นศิลปะอย่างหนึ่งของผม อาจเป็นเพราะนาทีนี้ในวงการโฆษณามีการแข่งขันกันสูง สินค้าต่าง ๆ จึงแข่งกันสร้างสรรค์โฆษณาที่แปลกแหวกแนว โดนใจผู้ชมและผู้บริโภค (ละคร เกมโชว์ ข่าว ฯลฯ) จรรโลงสังคมโดยที่ไม่เน้นไปที่ตัวสินค้ามากนัก อย่างเช่น ปู่ชิว ก็แสดงออกถึงความรักที่บริสุทธิ์และมั่นคง หรือ จุ๋ม-โฆษณาโฟมล้างหน้ายี่ห้อหนึ่งที่ฉีกกฎเดิม ๆ ของวงการโฆษณาโฟมล้างหน้าที่นำเอานักเลงหน้าตาโหด ๆ เข้ามาร่วมเล่นด้วย (ผมรู้มาว่าผู้กำกับโฆษณาชุดนี้ต้องไปขอร้องลูกค้าแทบแย่ ลูกค้าถึงยอมให้ออกมาแบบนี้) หรืออาจเป็นโฆษณาชุดอย่าง เจ้าแมงสาบพิทักษ์โลก ของบริษัทประกันภัยชื่อหนึ่งที่พยายามชี้ให้เห็นข้อดีและความพยามของพนักงานขายประกัน จนมาถึงล่าสุดนี้ก็เป็นโฆษณาของระบบเป็ดยี่ห้อหนึ่ง (อย่าเพิ่งทำหน้างงครับ คุณก็ลองดูเอาเองซิครับว่าบริษัทนี้ใจคอพี่แกจะทำสักกี่อย่างทั้งโทรศัพท์ ทั้งอินเตอร์เน็ต ทั้งเคเบิลทีวี) ที่ผมดูแล้วรู้สึกชอบมาก ๆ โฆษณาชุดนี้มีชื่อว่า ปาติหาน ผมเปล่าสะกดผิดนะครับ

โฆษณาชุดนี้เป็นเรื่องราวของเด็กฝาแฝดคู่หนึ่งที่แฝดผู้น้องป่วยเป็นโรคร้ายแรงยากที่จะรักษา แฝดผู้พี่จึงทำการอาจหาญโดยเอาเรื่องราวของน้องไปลงขอความช่วยเหลือในฟอร์เวิร์ดเมล์ (ที่ใครได้รับก็มักจะลบทิ้ง) ด้วยเงินเก็บเพียงแปดสิบบาท และใช้ชื่อเรื่องในฟอร์เวิร์ดเมล์นั้นว่า ปาติหาน ครับ เป็นปาติหานที่สะกดผิด จนเวลาผ่านไปฟอร์เวิร์ดเมล์ฉบับนี้ก็ได้ถูกส่งต่อไปเรื่อย ๆ หลายร้อยหลายพันฉบับ จนในที่สุดก็มีผู้ใจบุญพาน้องสาวฝาแฝดของเด็กน้อยไปรักษาที่ต่างประเทศจนหาย เด็กน้อยจึงได้น้องสาวกลับคืนมาอีกครั้งด้วยความรัก เป็นความรักที่พี่มีต่อน้อง ความรักที่มนุษย์มีต่อมนุษย์ด้วยกัน และความรักของผู้ใจบุญที่รักที่จะทำความดี และอีกสิ่งที่จะลืมให้เครดิตไม่ได้เลยก็คือ ปาติหาน แม้จะเป็นปาติหานที่สะกดผิดก็เถอะ หลังจากดูโฆษณาชุดนี้จบสิ่งแรกที่ผมได้คือความอิ่มใจ

ลองดูนะครับ เวลาที่คุณดูอะไรในทีวีอยู่เพลิน ๆ แล้วรายการนั้นตัดเข้าโฆษณา อย่าเพิ่งเปลี่ยนช่องหนีนะครับ ลองเปิดใจดูโฆษณาสักเรื่องสองเรื่อง บางที คุณอาจจะได้อะไรมากกว่า สรรพคุณของสินค้า อย่างน้อยคุณอาจจะได้รอยยิ้มหนึ่งรอยยิ้มกลับมาจากความหงุดหงิดก็ได้ครับ

ส่งจดหมายยังต้องติดแสตมป์ แล้วจะแปลกอะไรถ้าดูทีวีแล้วต้องมีโฆษณา •

songtom@sanook.com