bOOk by hAnds.

 (ลองแทะ)

“สังคมมันเฮงซวยไม่ใช่เพราะคนดีมีน้อย หากเป็นเพราะไมมีคนคิดจะแก้ไขเสียมากกว่า… ”  

– รวม 11 เรื่องสั้น-สั้น ตีแผ่มุมมืดที่พวกมือถือสากปากถือศีลต่างปิดหูปิดตา และไม่ยอมรับความจริงๆ จึงก่อให้เกิดเป็นปัญหาสังคม ที่ยากจะเยียวยา

จำนวนหน้า
– 50 หน้า

**************************************

 (ลองแทะ) 

“…ส่วนเรื่องราคงราคา หนังสือของข้าพเจ้าไม่มีอ่ะ  ไม่ได้ตั้งไว้  ไม่ได้คิดจะขายแต่แรก
จำนวนและเลขหน้าก็ไม่ได้พิมพ์บอก ทำไม่เป็น…” 

……. 

ข้าพเจ้าเชื่ออยู่เสมอว่า ดนตรีและบทเพลงคือของขวัญล่ำค่าสิ่งหนึ่งที่ธรรมชาติมอบให้เรา
…….
บางคราว เราได้เดินทางกลับเข้าไปหาอดีตที่แสนเนิ่นนาน เพียงเมื่อได้ฟังบทเพลงนั้น
และบ่อยครั้ง ที่เราล่องลอยไปสู่ความฝันที่แสนจะงดงาม เพียงเมื่อได้ฟังบางตัวโน๊ตที่เริ่มบรรเลง

เราหวนกลับไปคิดถึงใครบางคน ที่เราอาจลืมเลือนไปแล้ว
และบางความทรงจำที่พร่าจาง ก็กลับมาชัดเจนได้อีกครั้ง

อาจมีใครสักหลายคนที่เผลอร้องไห้กับเพลงสักเพลงหนึ่ง
กระทั่งบางแววตาที่เปล่งประกายออกมา เมื่อสัมผัสถึงความเป็นตัวเองในอีกเพลงหนึ่ง
…….
ข้าพเจ้าเขียน – ฉันอยู่นี่ดนตรีที่รัก – มาช่วงระยะเวลาหนึ่งน้อย เท่านั้น บ่อยครั้งที่เขียนไปแบบไม่มีบทจบ ไม่ได้ตระเตรียมเนื้อหาหรือหลักของเรื่อง จุดประสงค์เบื้องต้นเพียงอยากนำเสนอบางบทเพลงที่ข้าพเจ้ารู้สึกชอบและผูกพัน แบ่งปันให้เหล่ามิตรสหายได้รับฟัง

กระนั้น กลับมีบางความรู้สึกส่วนตัวที่เจือลงไปในแต่ละบทเพลง มีพ่อแม่ เพื่อน และเรื่องราวของคนรอบข้างที่แฝงอยู่ในห้วงคำนึง ข้าพเจ้าปล่อยให้เป็นหน้าที่ของจินตนาการ

ขอบพระคุณมิตรสหายทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาอ่าน และทุกข้อความคิดเห็น ข้าพเจ้าขออนุญาตเก็บไว้เป็นของขวัญที่มีค่ายิ่ง ที่จะติดตัวข้าพเจ้าไปตลอด

ข้าพเจ้าขอจบ – ฉันอยู่นี่ดนตรีที่รัก – ลงที่ตรงนี้ ทุกข้อความผิดพลาด บกพร่อง ข้าพเจ้าขออภัยและน้อมรับทุกคำแนะนำจากทุกท่าน

ขอให้มีความสุขกับบทเพลงของท่านขอรับ..

น้อมคารวะ