บทบรรณาธิการ เล่ม ๑๗

[บทบรรณาธิการ]

---

มีเหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดความคึกคักแก่อารมณ์อยู่หลายประการในช่วงนี้ วันที่ ๑๙ สิงหาคม ลงประชามติรับหรือไม่รับร่างรัฐธรรมนูญฯ วันที่ ๑๖ สิงหาคม คือวันครบรอบการจากไปเป็นปีที่ ๓๐ ของราชาเพลงร็อค เอลวิส เพรสลีย์ รวมถึงความคึกคักของวรรณกรรมเยาวชนก้องโลกอย่าง แฮรี่ พ็อตเตอร์ เล่ม ๗ ความกึกก้องราวกับพลุปะทุฟ้าของพ็อกเก็ตบุ๊ก ทักษิณ Where are you? ของหมวดเจี๊ยบ-ร.ท.หญิง สุณิสา เลิศภควัต

และความคึกคักอย่างเงียบ ๆ ของบทกวี ๘ เล่มที่เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ปีนี้

ฯลฯ

ทุกเหตุการณ์ที่กล่าวมา ล้วนมีความเหมือนที่แตกต่าง

ความเหมือน คือ ทุกเหตุการณ์ต่างคึกคัก

ความแตกต่าง ก็คือ แต่ละเหตุการณ์คึกคักอยู่ภายในกลุ่มของตน การลงประชามติฯย่อมคึกคักในกลุ่มของคนที่ชื่นชอบหรือสนใจการเมือง ในขณะที่หลายคนอาจรู้สึกเฉย ๆ แฟนเพลงของเอลวิส เพรสลีย์ ก็คึกคักที่จะได้พบปะสังสันทน์และรำลึกถึงนักร้องที่พวกเขาชื่นชอบ พ่อมด (หนุ่ม) น้อยแฮรี่ พ็อตเตอร์ ก็คึกคักอยู่ภายในกลุ่มของวรรณกรรมเยาวชน “ทักษิณ Where are you?” ก็คึกคักเพราะเป็นวรรณกรรมที่มีการเมืองมาเกี่ยวข้องอย่างเหมาะเหม็ง บทกวีทั้ง ๘ เล่มของกวี ๗ ท่านก็คึกคักอยู่ภายในกลุ่มวรรณกรรมที่นับวันจะหาชั้นวางในร้านหนังสือได้ยากเต็มที

ทุกเหตุการณ์ที่กล่าวมา และรวมถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่มิได้กล่าวถึง ล้วนแต่มีความเกี่ยวโยงสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งในฐานะที่ต่างก็เป็นส่วนหนึ่งของโลก หากเปรียบ ก้าว…รอ…ก้าว เป็นสิ่งมีชีวิตที่เพิ่งจะลืมตาดูโลกได้ไม่นาน ก็ขอบอกว่าเรากำลังมองดูเหตุการณ์ต่าง ๆ เหล่านี้ด้วยความคึกคัก

คึกคักด้วยความอยากรู้และอยากเขียนถึง ตามประสาวัยรุ่นที่กำลังมีไฟ

คึกคักและอยากเอาทุกเหตุการณ์มาขึ้นปก ตามประสาวัยรุ่นที่กำลังมีไฟ

แต่สุดท้ายเราก็เลือกธีมปก “สันติภาพ” ด้วยว่าวันที่ ๑๖ สิงหาคม เป็นวันสันติภาพไทย เราโหวตธีมปกกันด้วยความคึกคักตามประสาวัยรุ่น สวนกระแสสังคมอย่างสิ้นเชิง เพราะคนไทยหลายคนไม่รู้หรือถึงรู้ก็คงลืมไปแล้วว่าวันที่ ๑๖ สิงหาคมเป็นวันสันติภาพไทย ซึ่งมีความเกี่ยวเนื่องถึงขบวนการเสรีไทยที่มีส่วนช่วยให้ประเทศไทยไม่ตกเป็นฝ่ายแพ้สงคราม ในเหตุการณ์สงครามโลกครั้งที่ ๒

และสุดท้าย เสียงส่วนใหญ่ของเราก็เลือกรูปปกเป็นนกพิราบคาบใบมะกอกในอุ้งมือใครก็ไม่รู้?

ใช่หรือไม่ว่านั่นคืออุ้งมือของเรา…มนุษย์โลก?

ถ้าใช่! ดังนั้นจึงทุกมือน้อย ๆ ของ ก้าว…รอ…ก้าว ต่างก็พร้อมที่จะเขียนคำว่า สันติภาพ ลงในโลกที่กำลังระอุด้วยปัญหานานาประการ แม้จะตระหนักดีว่าสันติภาพและสงครามเป็นสิ่งตรงข้ามที่อยู่คู่กันมานานับตั้งแต่ยุคแรกของการกำเนิดมนุษย์ แต่เราก็อยากเห็นโลกของเรามีแต่สันติภาพ

เราจึงเขียน…

แม้คำว่า “สันติภาพ” ที่เราเขียนถึงจะไม่ใหญ่โตจนมองเห็นกันทั่วโลก แต่เราก็ภูมิใจที่ได้ใช้มือเล็ก ๆ ของเราเขียนคำคำนี้ตามประสาคนเขียนหนังสือตัวเล็ก ๆ

เว้นเสียแต่ว่าเราจะค้นพบในภายหลังว่า สันติภาพของโลกขึ้นอยู่กับอุ้งมือของมนุษย์ต่างดาว…ไม่ใช่มนุษย์โลกอย่างเรา ๆท่าน ๆ

ถึงวันนั้นเราค่อยมาว่ากันอีกที ·

ด้วยมิตรภาพ
ส.ค.๕๐

---

[อ่าน บทบรรณาธิการ ในฉบับอื่น] | [สารบัญ – ก้าวฯที่ ๑๗]