[ก้าวฯกวี]
เขียวฤาควรเขลอะเลอะโคลนครำ
| ไม่เห็นคราบโคลนเขลอะเลอะเทอะหรือ |
| อย่าคิดดื้อดึงดันเลยท่านจ๋า |
| รั้วของชาติองอาจมาดอาชา |
| อย่ากลายพันธุ์สัตว์สารพัดกล |
| – |
| คราวประชุมกลุ่มก้อนเป็นกลมเกลียว |
| เหลียวแลดูลุกซู่ทุกขุมขน |
| ยิ้มซ่อนคมเขี้ยวลับไว้กับตน |
| มิเคยจนหนทางจะกร่างสภา |
| – |
| อีกกลุ่มหนึ่งซึ่งสะเปะสะปะ |
| ยังงุ่นง่านรานระคอยขัดขา |
| เล่ห์สกปรกยกข่มถล่มมา |
| มิรู้มรณาสารพัดพันธุ์ |
| – |
| อย่าให้มวลดอกไม้ที่ปลายปืน |
| ต้องขมขื่นกับความคิดอย่างนั้น |
| ภารกิจเรียบร้อยก็ถอยพลัน |
| สนธิสู่อีกขั้น…ประชาธิปไตย! |
ขอทานข้างพานแว่นฟ้า
[อ่าน ก้าวฯกวี บทอื่น]
ก้าวรอก้าว 
เจ๋งเป้ง!
โดนครับโดน